Ambrozja
Poczułem tej nocy jak ono umiera,
Te co Cię kocha mnie Tobie zabiera.
Zbyt słabe, by przyjąć kolejny cios,
Który podstępem mu zadał los.
Zbyt słabe, by przeżyć kolejną stratę
Ono wypuszcza dziś białą poświatę.
Rozerwało je!
Poświata zgasła...
Ciemność...
Upadają tylko czerwone płaty,
Niegdyś tworzące przepiękne kwiaty,
Szkoda, że na łzach i krwi wyrastały,
Już od początku się rozpadały.
Płaty opadły...
Na dnie żar!
Światło!
Płomień płaty czerwone spopiela,
Maluje na czarno, rozrywa, odbiera,
A ciepło podnosi już resztki ku górze,
Jakby każda cząstka odsyłała duszę.
I znika w powietrzu, znów błądzi w ciemności,
Rozpadło się wszystko, zabrakło miłości,
Tyle wystarczyło, by łzami pojony,
Opuścił świat żywych, został potępiony.
To było bardzo przeczernione serce...
To było bardzo przeczernione serce...
Zabij...
To takie przyjazne słowo...
Śmierć!
W tym miejscu gdzie wszechświat urywa się,
W tym miejscu co ogrody zdobią je,
Znów łączą się pyły, popioły jaśnieją,
Tworząc nową różę, jej piękno nadzieją,
Genesis!
Promień światła padł na ciało...
Życie!
Serce znów bije - gdy oczy Twe patrzą na mnie.
Serce znów bije - ja żyję! Pati, kocham Cię!
Miłość!
Miłość!
Miłość!
Spójrz w moje oczy, zobaczysz mój świat,
W którym Twoja miłość dba o serce - kwiat.
Nemesis.
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Przekaż Pati całusa ode mnie za to, że Cię inspiruje do takich wierszy:) Chociaż na początku zabrzmiało groźnie :))
- Autor: Dana Dodany: 13.06.2012, 19:16
Pieknie
- Autor: patswa57 Dodany: 13.06.2012, 17:27
Pieknie trafione!
- Autor: MonteMon Dodany: 11.06.2012, 02:25
Super wiersz.
- Autor: Wino Dodany: 10.06.2012, 15:40
Ah! Piękna musi być ta twoja miłość
- Autor: Lepszy Dodany: 10.06.2012, 13:59