nieosiągalne cele

jeżdżę palcem w google mapie i po głowie się też drapie,
wzlecieć chcę nad himalaje,
aż mi włos na głowie staje
deszczyk pada, ja w kapturze,
obym tylko nie trafił na burze.

przerzut kulą w prawą stronę,
cudem trafiam na Lizbonę,
lecz to nie jest moim celem,
szczęście mija się z portfelem.

co ja widzę, o mój boże,
toż to kangur być nie może,
skacze grubo ponad skały,
jest skurczybyk wytrzymały.

i z powrotem orły polskie,
nasze skromne drogi wąskie,
czuć odczuwam szczęście skromne,
a o smutku to nie wspomnę.