nad Paryżem
Czarne chmury nad Paryżem
Czarne niczym nie przetkane
Los wije z serc ludzi
krwawy wianek
Czarne niebo miłość spragnione
Odnajduje tęsknotę
Za tym co utracone
Na wieki zaginione
Odległość miłość przerywa
Miało być na zawsze
Dziś serce smutek skrywa
Ognista mina
Trzecia osoba do związku wpleciona
Wypchnęła drugą z uczucia wrzeciona
Teraz smutek w sercu chowa
i żal kryje ogromny
Przegrała swe serce
Niczym w pokera
Ruletka życia
Dusze odbiera
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
W pokera czasem się też wygrywa, zupełnie jak w życiu. Nawet gdy się wydaje, że przegrało się już wszystko można zyskać więcej niż się miało... Pięknie piszesz!
- Autor: lukasz83 Dodany: 24.08.2012, 17:42
Lubię
- Kłaniam
- Autor: jerzyChlopiec Dodany: 24.08.2012, 12:58
wspaniały:) umiesz świetnie obrazować!
- Autor: moonraavi Dodany: 23.08.2012, 17:23
Smutne , ale takie pełne klimatu , atmosfery , taka teatrologia , aktorstwo - pięknie ! :** I za to ci dziękuję ;-))
- Autor: Veroine Dodany: 23.08.2012, 17:16