Kraina zapomnienia
Gdy już zgasną wszystkie światła
To ja zasnę w tych ciemnościach
Nie panuje już nad sobą
W moich oczach zgasł już dawno
Płomień wygasł
Już nie wróci
Nie poddaję się
Pozostaję w pomieszczeniu
W którym wszystko już minęło
Wraz z moją nadzieją
Patrzę w niebo i nie widzę
Gwiazdy świecą
Ale szaro
Smutno jakoś się zrobiło
Cisza ogarnęła mnie
Nic nie słyszę
Nic nie czuję
To już chyba dzień ostatni
Gdy już słońce wyjdzie z za chmur
I wyłoni z nocy się
Wszystko stanie się prawdziwe
Sen już minął
Nie ma nas
Bo w krainie zapomnienia
Nie jest ważne tu i teraz
Ale żeby było dobrze
Sen zakończyć musiał się
Gdy już słońce wstało z rana
Smutek minął
Ale wróci
Gdy już słońce zgaśnie znowu
Zapamiętaj moje słowa
Myśl o ludziach
Myśl o rzeczach
By w tym świecie utraconym
Nie zatracić myśli swoich
I nie umrzeć w zapomnieniu
Patrząc w przestrzeń przeznaczenia
W której otchłań górę wzięła
To kraina zapomnienia
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Bardzo ładny :) Pozdrawiam :)
- Autor: Żyjąca Dodany: 24.09.2012, 23:36