Co było, minęło...

Zgubiliśmy siebie,
wśród mętliku dni
Zdeptaliśmy w drodze
pęki wspólnych chwil.
Kochać miałam Ciebie,
do niebieskich bram.
Ty mnie kochać miałeś...
zmienny losu plan.
Co było, minęło,
nigdy już nie wróci.
Finał naszej bajki,
happy end odrzucił.
Pamięć nam ostanie,
pamięć tamtych lat,
piękna i zdradziecka,
jak ten róży kwiat.
Szczęścia łut połączył,
potem znów rozdzielił,
ścieżkę naszych marzeń,
kolcami wyścielił.
Dziś tak bardzo obojętni,
nie znający siebie,
żyjemy w dwóch światach,
choć świat przecie jeden.

Autor: evitka Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Był czas kiedy to przeżyłam...Pozdrawiam!

Droga Ewo! Skąd ja to znam....czytasz w myślach!!!
Pozdrawiam nocą:)

  • Autor: Leo53 Zgłoś Dodany: 05.10.2012, 23:14

Piękny wiersz. (;

Evitko, dobrze do Ciebie wrócić. Piękny wiersz, z choć jak w treści z nieszczęśliwym zakończeniem... Życzę szczęścia:)

  • Autor: najmilej Zgłoś Dodany: 04.10.2012, 21:35

Mam wrażenie, że ludzie żyją w takich małych, zamkniętych światach. Może nie chcą się otworzyć, bojąc się rozczarowań?

*

  • Autor: Wino Zgłoś Dodany: 04.10.2012, 08:23

Ale może czas otworzyć na oścież bramy tego drugiego świata i połączyć go z tym pierwszym? Świat wtedy stałby się większy, nabrałby nowych barw. Czasami watro otworzyć okno - nawet w niepogodę :) Pozdrawiam.

  • Autor: Inevera Zgłoś Dodany: 04.10.2012, 05:34

jeśli obojętni -to czas na milość...
ładny wiersz.pozdrawiam :)