Nasze serca
Czasem choć gwiazdy świecą
to jakby na zawsze zgasły
patrząc na ludzkie serca
to jak zasiane chwasty
wędrując w nocy z księżycem
to jak by ciemność była
patrząc na ludzkie serca
podłość kamień w niego włożyła
patrze nieraz na świat tak piękny
na nieba obłoki
wszystko gdzieś znika
bo ludzkie serca jak zimne potoki
coraz mniej dobrych serc jest na świecie
aż z żalu tego w środku aż gniecie
bo ludzkie serca tak lodowate
mało miłości zero litości w chciwość bogate
może świat zeszedł na psy
nie świat jest wciąż piękny
ale czy my
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
na 5 :)
- Autor: rybcia2289 Dodany: 05.03.2014, 18:11
Dawno u Ciebie nie byłam, staram się nadrabiać zaległości. Za refleksję - 5.
- Autor: Babciaania Dodany: 28.10.2012, 10:54
Piękny wiersz!
- Autor: klara Dodany: 14.10.2012, 13:56
Świetny.Pozdrawiam
- Autor: mac790 Dodany: 14.10.2012, 12:55
Zgadzam się z Janem, że świat jest zawsze piękny...
A ludzkie serca? Też jest wiele pięknych i ciepłych, tylko mniej je widać, bo zło bardziej rzuca się w oczy, niestety...
Pozdrawiam :-)
- Autor: Iwona1 Dodany: 14.10.2012, 12:42
Bez względu na to, jacy są ludzie, świat jest zawsze piękny!
- Autor: Jan z Czerniewic Dodany: 14.10.2012, 10:42
Super. Prawdziwy.
- Autor: Wino Dodany: 14.10.2012, 08:14