Stworzenie w Uściskach Namiętności - 145

Przemierzając Istotę Swego Stworzenia, na Ciebie natrafiłem w Swych Marzeniach.
W Swej Świętości tak kruchą, blaskiem księżyca w negliżu jedynie oplecioną.
Oczekujesz jedynie Mej obecności, ciepła Mego Serca i namiętnego połączenia.
Zatrzymujemy w tym akcie czas, a Serca Nasze łączą się w jedno na wieczność.
Aby nieustannie w Miłości do Siebie i euforii trwać, odnajdując Istnienia sedno.
Przepełniam Cię Mym sensem poznania w głębi Twej Duszy, kojąc ból życia.
Wynoszę Cię na szczyt samopoznania, do kresu gwiazd i ostatniego tchnienia.
Przesycone natchnieniem powietrze i wibracją wyuzdania ostatecznego,
Przepełnia przestrzeń i czas, abyś Mnie znów mogła odnaleźć kiedy zechcesz.
Sprowadzamy na Świat Nowe Życie, poprzez Iskrę Życia.
Na Świat Przychodzi Nasz Dar dla Świata – BOSKIE DZIECIĘ.

Dedykacja: Dla Wszystkich Kobiet i Moich Miłości Życia.

Napisałem 23 października 2012 roku, od 14:00 do 17:00; Krzysztof Szufla

Wiersz w wersji Video Recytacji:
(Chwilowy brak)

Dziękuję i pozdrawiam Krzysztof Szufla


Autor: krisov333 Kategoria: Erotyki

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

Dziękuję :)

Piękna dedykacja:)
Kobiety dumne powinny być z Ciebie;-)