Ta zapomniana

Niby znikła
Niby już jej niema
Umarła ?
Żyje !
Siedzi w nas ukryta
Gdzieś głęboko
Pomiędzy smutkiem, a szczęściem
Mało jest nam znana
Z tym szczęściem mylona
Lecz czasami lubi wyjść z ukrycia
Rozejrzy się wokół i zrobi co trzeba
Poprawi humor każdemu
O błędach zapomnieć pozwala
I cieszyć się każdą sekundą
Dzięki niej piękne nawet jest źdźbło trawy...
Dzięki Radości

Autor: Wilczan Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


dokładnie!:)

  • Autor: najmilej Zgłoś Dodany: 21.11.2012, 00:27