Ta zapomniana
Niby znikła
Niby już jej niema
Umarła ?
Żyje !
Siedzi w nas ukryta
Gdzieś głęboko
Pomiędzy smutkiem, a szczęściem
Mało jest nam znana
Z tym szczęściem mylona
Lecz czasami lubi wyjść z ukrycia
Rozejrzy się wokół i zrobi co trzeba
Poprawi humor każdemu
O błędach zapomnieć pozwala
I cieszyć się każdą sekundą
Dzięki niej piękne nawet jest źdźbło trawy...
Dzięki Radości
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
dokładnie!:)
- Autor: najmilej Dodany: 21.11.2012, 00:27