drobiazgi...
Jak szum rzeki spokojnie płynącej.
Jak spacer po krawężniku.
Jak mroźny powiew zimowego wiatru.
Jak śmieszne bałwanki na szaliku.
Jak żar lejący się prosto z nieba.
Jak sześć much uwięzionych w słoiku.
Jak szelest liści tańczących na drzewie
i jak powietrze w baloniku.
Jak tupot małych stóp na posadzce.
Jak ogień płonący w kominku.
Jak pokój pełen spełnionych marzeń.
Jak promyk słońca odbity w lusterku.
Jak jazda na sankach, szaleństwa bez granic
i taniec wariata tuż pod gwiazdami.
By poczuć czar wiosny, lata, jesieni
i biegać na boso po wilgotnej ziemi.
By poczuć smak życia,
każdą jego cząstkę.
Usłyszeć wszystkie dźwięki
i te głośne i milczące.
Dostrzec nawet najmniejszą formę życia.
Zdobyć wszystkie szczyty, które są do zdobycia.
I spojrzeć po raz ostatni na całe to szczęście,
zachłysnąć się życiem
... i umrzeć nareszcie.
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Zachwyciłaś mnie swoim wierszem, jest piękny w tych drobiazgach. Tak myślę, że tylko człowiek szczęśliwy może się nimi cieszyć.
Wiersz bardzo ładny, pięknie piszesz:)
Pozdrawiam cieplutko:)
- Autor: skorpion Dodany: 23.11.2012, 15:33
Z takich małych drobiazgów składa się całe życie...
- Autor: Jan z Czerniewic Dodany: 23.11.2012, 14:13
super!pozdrawiam
- Autor: anioły Dodany: 23.11.2012, 12:08
Ehh... długo to wszystko leżało schowane...
Wreszcie się odważyłam i tylko mi z tym lepiej :)
Dzięki za uznanie!
- Autor: Zieloona Dodany: 23.11.2012, 11:51
pieknie:)
- Autor: Milena Dodany: 23.11.2012, 10:02
Jak tupot małych stóp na posadzce.
Jak ogień płonący w kominku.
Piękne wersy:)
- Autor: Aramena12 Dodany: 23.11.2012, 09:50
O Boże jakie to śliczne ,wiersz bombowy:)daje6+
- Autor: Aramena12 Dodany: 23.11.2012, 09:50