Patrzę na życie całe we łzach,
czuję, że zbliża, że zbliża się strach.
słucham wołania, krzyku rozpaczy,
samotność,
samotność drogę mi znaczy.

Cieniem się staję,
deszczem ulotnym,
łąką uschniętą,
ptakiem nielotnym.

Nie wiem czy żyję,
gdzie rozum prowadzi,
serce zdradziło,
śmierć mnie nie zdradzi.

Nie wołaj mnie rzeko,
nie wzywaj mnie lesie,
pamięć dziewczyny,
niech echo niesie.

Niech świat ją pamięta,
że miała sny,
że serce jej grało,
miłości rytm.

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

---

o jak ładnie:)

• Autor: LuKra47 Dodany: 17.03.2013, 17:27

Super.

• Autor: Wino Dodany: 17.03.2013, 07:45

Ty wiesz :)

• Autor: Pawłoski Dodany: 15.01.2013, 18:13

W dzisiejszym świecie ludzie oddalają się od siebie, a łączy ich najczęściej albo wspólny interes, albo wymuszony kontakt w ramach walki o byt. Ja również odczuwam często samotność, mimo, że rzadko jestem sam. I jest mi wtedy smutno. Bywa, że piszę wtedy smutny wiersz.

• Autor: Jan z Czerniewic Dodany: 12.01.2013, 19:45

Bardzo podoba mi się poprzedni komentarz. Zgadzam się z nim, choć nie do końca, ale nie będę się rozpisywać. Bardzo ładny wiersz, choć smutny. Ale tak to jest - te ładne wiersze przeważnie są smutne.

• Autor: Babciaania Dodany: 12.01.2013, 18:05

widocznie to nie była ta miłość. sorki, że tak wale prosto z mostu ale jeśli spotykaja sie 2 połówki to już zostaja razem. do końca swych dni. Kobiety są bardzo emocjonalne i latwo sie zakochuja chcac dac siebie cala. Mężczyźni albo sie nie zakochuja i poluja albo jak sie zakochaja to maja nogi jak zwaty i jezyk im kolkiem staje . tak jest najczesciej choc nie zawsze. ale najczesciej.

Zyczę powodzenia :))
Pozdrawiam :))

• Autor: rafsp69 Dodany: 12.01.2013, 17:14

Rozpoczynając od drugiej strofy - brzmi jak monolog w teatrze :) bardzo dobry wiersz. Moja wybujała wyobraźnia już wykreowała scenę ;D

• Autor: Praczka Dodany: 12.01.2013, 17:13

podoba :)

• Autor: ZagubionaWSzarejRzeczywistosci Dodany: 12.01.2013, 17:10