ZMORA
Jestem Zmora – człowieka dusza.
Krwiożerczy głód do zła mnie zmusza!
Męczę śpiących wysysając krew,
Półdemoniczny oto mój zew!
Ja dama z długimi nogami,
Ujrzeć mnie możecie nocami,
Gdy przezroczyste moje ciało,
Blask księżyca przenika śmiało!
Otworzyć wszystkie zamki – zdolna,
Po zmianie w przedmiot, zwierzę – wolna!
Konia dosiadam gdy już syta,
I znikam księżyca blaskiem przeszyta!

WAMPIRZYCA
Straszna ze mnie Wampirzyca,
Zjawiam się w pełnię księżyca.
Jestem niemal nieśmiertelna,
Woń czosnku dla mnie piekielna!
Ludzką postać otrzymałam,
Kłami krew Ci wysysałam!
Nadzwyczajne mam zdolności:
Czytam w myślach dla radości,
Odradzam się, przewiduję,
Gdy uciekam - lewituję!

STRZYGA
Gdy masz dwa serca, dwie dusze -
Ze Strzygą będą katusze!
I choć ginę, gdy wiek młody,
To wyrządzam z zemsty szkody!
Gdy jedna z dusz, precz odchodzi,
Poluję - a co mi szkodzi!
Wysysam krew, jem wnętrzności,
Sową lecę ku wieczności!

POŁUDNICA
Ja dusza młodej kobiety,
Jako demon mam zalety!
Ludziom zadaję pytania,
Zła odpowiedź? - duszę drania!
Zabijam, porywam dzieci,
Gdy w południe słońce świeci!
W ręku swym dzierżę drąg lub sierp,
Za pracę w polu teraz cierp!

RUSAŁKA
Ja Rusałka – boginką zwana,
Piękna kobieta, nieubrana.
Spotkasz gdzie pole, las i woda,
W zielonych włosach – bo taka moda!
Zmarłam, gdy do ślubu iść miałam
I piękną Rusałką zostałam.
Lubię muzykę, taniec i śpiew,
Zaś ciśnienie podnosi mi krew,
Gdy wnet ujrzę chłopca młodego –
Wabię go na wdzięk, czar i ego!
Potem na śmierć załaskotuję,
Jeśli ma piołun to daruję!

KOBOLD
Jestem Kobold – karzełek mały,
Który sprząta Twój domek cały!
Czasem gnom pod ziemią żyjący,
Wspaniałych skarbów pilnujący.
Nieraz też marynarzem bywam,
Na szerokie wody wypływam.
I choć posturę mam dzieciaka –
Zlekceważyć mnie – to wielka draka!
Noszę straszne wiejskie ubrania,
Mam garb, brzydotę – od sprzątania!

WIŁA
Jestem zmarłej dziewczyny duszą,
Lasy, góry, jeziora mnie kuszą.
Jako Wiła obłoki dosiadam
I przezroczyste ciało posiadam.
Mężczyzn do ołtarza prowadzę,
Jak w przyszłości żyć, też im radzę.
Pomoc rolnikom nieraz niosę.
Gdy rozgniewaną mam w sobie osę,
Niszczę wnet pola gradem, suszą -
Bo karę rolnicy mieć muszą!

WODNIK
Zbiorniki wodne zamieszkuję,
Tam pułapki swe szykuję!
Mam pół metra wysokości
Oraz stare swoje kości.
Rybie oczy me zielone,
Błoną pławną palce złączone.
Mój ślad – to kałuża wody,
Topienie ludzi – zaś zawody.
Więżę na dnie swe ofiary,
Za nocną kąpiel – będą kary!

LICHO
Jestem Licho, które czuwa
I ludziom życie zatruwa!
Ja kobieta z jednym okiem,
Wszystko niszczę swym urokiem!
Po całym świecie wędruję,
Życie ludzi podpatruję.
Głód, biedę, chorobę sprowadzam,
Pod dobytek ogień podkładam!
Parchy rzucam na warzywa,
Licho liście z drzew też zrywa!
Plamy rzucam na owoce
I bezsenne wciąż mam noce!

ELF
Spiczaste uszy, długie włosy,
Złego elfa mam też losy!
Pięknym głosem wiecznie śpiewam,
Magiczne psoty też miewam.
Zmysły mam swe rozwinięte,
Ludzi życie wnet przeklęte!
Rzucam choroby na ludzi,
W nocy koszmar wciąż ich budzi!

DWOROWY
Jestem dziadek niezbyt duży,
Co na wsi pilnuje podwórzy.
Włosy mam swe kolorowe,
Ciuchy swoje też wiekowe!
Lubię dostać różne dary:
Dobry chleb, oby nie stary,
Piękne także świecidełka,
Owczej wełny kilo kłębka!
Na zwierzęta z sierścią białą -
Choroby rzucam ręką śmiałą!

GUMIENNIK
Mieszkam w zbożu do młócenia,
Choć mnie człowiek nie docenia!
Jego zbiorów wciąż pilnuję
I przed ogniem je ratuję!
Mogę zmieniać się też w kota,
Zniszczyć plony - taka psota!
Pierwszy talerz mam owsianki,
Z nowego zboża do młócanki!

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

w całej okazałości jest tutaj http://989piotr.bloog.pl/id,328192761,title,Poetycki-Bestiariusz-Slowianski-12-18112010,index.html

• Autor: 989piotr Dodany: 12.12.2010, 17:24

rewelacja

• Autor: spontaniczna Dodany: 04.12.2010, 00:26