Za pozno

Usiadla ze zdjęciem jego w ręku
Patrząc na nie zaczela plakac
Widziala blask w jego oczach
Zawsze byl kims waznym dla niej
Lzy splynely po policzku
Garsc tebletek nasennych whisky popila
I powoli się polozyla
Znalaz ją rano
Leząca na lozku
Jej piękna twarz blada byla
Lecz na jej twarzy widac bylo ulge
Obok niej znalazl swoje zdjecie z
Krotkim Kocham Cię
I wtedy dowiedzial się co stracil
Ale juz bylo za pozno
Na cofniecie wskazowki

Autor: anulka96 Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


*

  • Autor: Wino Zgłoś Dodany: 11.02.2013, 08:52

Oj Aniu... Potrafisz wzruszyć :*
Wiersz piękny i bardzo smutny :(
Człowiek nieraz docenia Coś dopiero po stracie :*
5 :) łzy pociekły :*

to prawda

  • Autor: anulka96 Zgłoś Dodany: 10.02.2013, 23:56

Smutny ,ale dopiero doceniamy jak stracimy :)

  • Autor: mama80 Zgłoś Dodany: 10.02.2013, 23:55