Parkowa cisza

Dobrze mi tu w parkowej ciszy
tego lata ciepłego w zapachu jaśminu
patrząc na wierzby nad stawem i rzeką
czuję się cicho, od miasta zgiełku daleko.

Mój świat jest wokół i nade mną
gdy słońce się zza horyzontu wynurza
niebo błękitem swym oszałamia i uwodzi
zalana ziemia tonie w promienistej powodzi.

Tuż obok na gałązce cicho usiadł ptak
koronę krzewu śpiewem rozświergotał
biały jaśmin odurzający w alejce na uboczu
pięknym zachwytem jest dla każdych oczu.

Dobrze mi tu w parkowej ciszy
gdzie niebem płyną chmury i godziny,
gdzie w wodzie stawu widzę swe odbicie
tę ciszę parkową kocham tak jak życie.

LuKra47 to wiersz przedostatni


Autor: LuKra47 Kategoria: Okazjonalne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Ładnie, lubię parki.5.

  • Autor: Wino Zgłoś Dodany: 08.02.2014, 18:02

Parkowa MiękkaStaszka(:

  • Autor: jesion Zgłoś Dodany: 09.03.2013, 16:17

Przepiękny ,melancholia płynąca prosto z serca.:-) 5

  • Autor: kazy Zgłoś Dodany: 26.02.2013, 23:11

zauroczył mnie:)

Piękny wiersz. Kocham przyrodę i tych, którzy ją kochają.

Parkowa cisza jest piękna :)
Ale właśnie - dlaczego przedostatni? :(
Lubię Twoje wiersze!

  • Autor: klara Zgłoś Dodany: 25.02.2013, 17:05

Julianie humor Cię nie opuszcza
mnie też ,bo mi dobrze

  • Autor: LuKra47 Zgłoś Dodany: 25.02.2013, 16:50

spokoj jest wielką wartością,piękno przyrody darem i cudem:),pozdrawiam
dlaczego przedostatni?

Są różne parki... Jeśli ten jest przedostatni, strach mysleć dokąd prowadzi droga... Pozdrawiam i 5 zostawiam.