Napisze na mogile z papierosa dym,
że nie warto pędzić na złamany kark.
I woń kadzidła będzie czuć,
gdy wiatr obwieści, że żyje się tylko raz.
Upadną liście, spokój nastanie wnet,
drzewa nad zmarłym pochylą się.
Ten stuletni stary grobowiec, odwiedzają myśli ludzi.
Rzadko słyszysz tutaj mowę,
częściej płacz i łzy spod powiek.

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

---

:)

• Autor: Anonimka Dodany: 18.03.2013, 09:46

:)

• Autor: Anonimka Dodany: 18.03.2013, 09:46

Dobry wiersz:)
Daje dużo do myślenia, chwila refleksji. :)
5

• Autor: [email protected] Dodany: 17.03.2013, 17:59

jest w nim coś, co zmusza do zatrzymania sie. Zestawienie tych wszystkich elementów, które budują obraz cmentarza buduje niepowtarzalny nastrój ;)

• Autor: florence01 Dodany: 17.03.2013, 17:48