Z biegiem lat

Ukarani przez czas
Zamknięci w kropli rosy,
która smakuje jak łza..

Potępieni za błędy młodości..

Dzieci minionych lat,
którym strącono skrzydła,
zabrano z oczu blask,
I jakby nigdy nic zrzucono na dalszy plan..

świadomi, że nic już nie zmienią..

Zamknięci w świecie wspomnień
do których zatarta droga,
czekający na moment odejścia
-akt litości od Boga..

Autor: nimfa1993 Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


piszesz ,,świadomi, że nic już nie zmienią,, - powtórzę za przedkomentarzami s m u t n e
myślę że jest możliwość zmieniania - siebie przede wszystkim -
chciałabym żeby mi się to udawało /#

  • Autor: acha Zgłoś Dodany: 25.04.2014, 11:41

Bardzo smutne i prawdziwe:)*

:( piękne... Smutne...
Dotyka mnie głęboko...
5.

  • Autor: Jary Zgłoś Dodany: 17.03.2013, 23:11