Siedzę samotnie pośród tłumu ludzi,
siedzę i przeklinam.
Przeklinam za przeżyte dni.

Tyle lat z Tobą spędziłam,
tyle wspomnień zyskałam,
tyle nocy przepłakałam.

Dlaczego kochamy
mimo, że tego nie chcemy?
Dlaczego cierpimy,
kochając?
Dlaczego tracimy wszystko,
tak bardzo się starając?

Czuję się samotna
pośród tłumu.
Czyję się opuszczona
bez Ciebie.

Ale muszę się pogodzić z faktem.
Z faktem, że odszedłeś.
Że pozostawiłeś mnie samotną.

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.