+ Aura śmierci +
W znienawidzonych promieniach
palącego słońca
blednący cień istnienia odchodzi
coraz dalej i dalej
z wiatru podmuchem
tam...
+
Niebios żar resztek duszy
mej dopala w monotonnym lamencie
rozstaję się z bólem w słońca koronach
ścieląc upadek ciała w mogilnej przyszłości
+
Duszy mej resztek oddaję
smutnym bogom zatracenia
co w chmur kłębiastym obliczu
wzrokiem wznoszą piorunów
światłość ku sercu memu
(przy współpracy z Anetą w hołdzie Ciemności + lamia+)
+ lamia +
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Świetnie napisane! 5!
- Autor: Patryk Strojny Dodany: 03.08.2013, 10:02
Fajny.5.
- Autor: Wino Dodany: 03.08.2013, 07:29
bardzo ok:) bardzo nawet :) pozdrawiam Was cieplutko:)))
- Autor: ivonna Dodany: 03.08.2013, 01:43
Iwona a jak się skończyła polemika toczona po południu? Sorry, nie mogę być przy komputerze a pisze za mnie Aneta.
- Autor: lamia Dodany: 03.08.2013, 01:40
PRADAWNI BOGOWIE WASZ CI ON :)) 5
- Autor: ivonna Dodany: 03.08.2013, 01:37