Charles Dexter Ward,
Żywot jego parzy go,
Ugasić go pragnie,
Ze śmiercią flirt zacznie.

Węża jad wypił,
Ogień we wnętrznościach,
Przeminął… i nic.

Z węża samego pętlę zawiązał,
Kark idzie w drzazgi,
Pętla się zrywa… wciąż żyje.

Ze szkła nóż ostry,
Gardło rozpina,
Krwi wodospad,
Dławi się… bez końca.

Teraz przebija serce,
Raz, drugi, trzeci,
Krew w nim zastyga… i nic poza tym.

Pistolet ładuje,
Ostatnia szansa,
Strzał w głowę,
Umysłem rzuca o ścianę.

Krwawi na podłodze,
Wciąż żyje!
Jakże biedny czy plugawy
musi być,
Że śmierć po niego przyjść nie chce.

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.