Łąki zielone

Już słońce zaszło za las
z zimna kurczy się dzień
wieczoru przyszedł czas
na polach wiatr układa cień

marzenie poszło w łąki zielone
gdzie błękit na harfie grał
gdzie oczy szalone
iskrzyły melodii tej cwał

dziś proszę nie budź mnie z tego snu
gdzie niebo zakwitło kwiatami
a gwiazdy spadając do kwiatu bzu
ścieliły drogi przed nami

to był też dzień zwyczajny
jak miłość zwyczajna prosta
choć świat był nie realny
to ziemia do nieba wrosła

wciąż biegnę za tym marzeniem
jak wiatr szybując w kwiatach
bo to co było twoim spojrzeniem
wciąż jeszcze żyje wciąż wzlata

znów proszę zabierz mnie tam
gdzie baśnie księżyc układa
przytul do serca tak mocno
niech deszcz gwiazdami pada

lecz proszę nie budź mnie z tego snu
gdzie miłość zwyczajna prosta
nie budź mnie z tego snu
by miłość trwała wciąż rosła