Samotność

Smutek narasta w mym ciele małym,

Strachem obezwładniony trzęsę się cały,

Myśli złowieszcze nie dają spokoju,

Zamknięty świat w tym małym pokoju.



Lęk ciągle żywy trwa w mocnej postawie,

Boję się walczyć, boję się zawieść,

Szczęście jest blisko lecz ono nie dla mnie,

Skończy się wszystko i świat załamie.



Pójdę przed siebie skulony i martwy,

Trwał będę w pustce, bo wszystko zgaśnie.

Siądę wpatrzony w świat mrokiem oblany,

I zadam sobie jedno pytanie:

Co będzie dalej? Co będzie z Nami?

Autor: maciek1538 Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Samotny nie jesteś skoro pytasz :"co będzie z nami?"...:)))...Samotni wobec lęku raczej...

  • Autor: feniks62 Zgłoś Dodany: 19.10.2013, 14:43