przepaść

krzycz
niech emocje rozniosą
pokłady ciszy

pochwycę każde słowo
wznosząc w krainie nieumarłych
świątynię przebaczenia

ty Anubis
ja Bastet

nad przepaścią zatracenia
boskość straciła moc

gdy będę spadać
chcę czuć
że mam ciebie przy sobie

ze specjalna dedykacją dla mojego "Szakala"

Autor: ALEXALEX00 Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Piękne, pozdrawiam :) 5
Mój ukochany zwie się Joker

  • Autor: Ari Zgłoś Dodany: 29.11.2013, 17:10

:)

  • Autor: feniks62 Zgłoś Dodany: 28.11.2013, 15:24

* ukłony dla ciebie ..

oczywiście, że ta bardziej opiekuńcza :) chronię swojego Anubisa przed demonami teraźniejszości tu na ziemi...choć współczesne życie, tak jak napisałam, odziera z boskości...wtedy w zdegradowanym świecie "umarłych" lepiej mieć Anubisa u swego boku...

Bastet miała dwie natury, tu która dominuje?