przepaść
krzycz
niech emocje rozniosą
pokłady ciszy
pochwycę każde słowo
wznosząc w krainie nieumarłych
świątynię przebaczenia
ty Anubis
ja Bastet
nad przepaścią zatracenia
boskość straciła moc
gdy będę spadać
chcę czuć
że mam ciebie przy sobie
ze specjalna dedykacją dla mojego "Szakala"
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Piękne, pozdrawiam :) 5
Mój ukochany zwie się Joker
- Autor: Ari Dodany: 29.11.2013, 17:10
:)
- Autor: feniks62 Dodany: 28.11.2013, 15:24
* ukłony dla ciebie ..
- Autor: piotrex00 Dodany: 28.11.2013, 14:58
oczywiście, że ta bardziej opiekuńcza :) chronię swojego Anubisa przed demonami teraźniejszości tu na ziemi...choć współczesne życie, tak jak napisałam, odziera z boskości...wtedy w zdegradowanym świecie "umarłych" lepiej mieć Anubisa u swego boku...
- Autor: ALEXALEX00 Dodany: 28.11.2013, 13:39
Bastet miała dwie natury, tu która dominuje?
- Autor: RokGemino Dodany: 28.11.2013, 12:49