Jestem!
I to jest powód moich westchnień.
Zastanawiam się co mam zrobić?
Jak wszystko zrobić, żeby móc się nad tym zastanowić?
Żeby przemyśleć każdy gest?
Żeby móc powiedzieć "Jest!"?
Żeby każdy mógł odnaleźć we mnie co chce?
Żebym mógł bez obawy kogoś chwycić za ręce?
Żeby dni mijały jak lata?
Żebym nie musiał rozumieć świata?
Żebym mógł odejść w nieznane?
Żebym mógł tam Ciebie znowu znaleźć?
Co mam zrobić by móc powiedzieć,
że nie muszę już nic więcej wiedzieć?

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.