Dziś wybrała ten dzień
by odejść z tego świata
pożegnać to wszystko
co kochała
poszła nad rzekę
jej powiernicę
przeszła przez barierkę
bezpieczeństwa
spojrzała w dół
a ciemna pani do niej
ręce z uśmiechem wyciąga
chodź do mnie tam Ci będzie
lepiej ja Ciebie znam i twoje
troski u mnie Ci będzie
jak matki
zegar odmierza czas
a Ona stoi
łza po policzku się toczy
krzyczy wściekła
przeklina
ja tak bardzo chciałam
żyć
a dziś
mam pustkę
nagle w jej myśli głos się wdziera
nie warto umierać
pozwól sobie żyć na przekór wszystkim
poczekaj
proszę.

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

---

:(

• Autor: niebieska róza Dodany: 22.12.2013, 15:47

Podział na strofy. Apeluję!;)Pożegnać wszystko - bez "to"
ciemna pani ręce wyciąga - bez do niej. Dowiemy się później, że to przyczynek do pogawędki;) Za dużo masz zaimków osobowych, które w wielu miejscach są zbędne.
Historia ciekawa, nie powiem;)

• Autor: potisz Dodany: 21.12.2013, 23:53

Tancerka, masz literówkę w słowie "chodź";)

• Autor: potisz Dodany: 21.12.2013, 23:47

Taki wewnętrzny dobry głos rozsądku czasem się pojawia. Warto go posłuchać.

• Autor: rafsp69 Dodany: 21.12.2013, 23:42

:( 5

• Autor: ivonna Dodany: 21.12.2013, 23:39

Dobrze ,że poczekała i nie dokończyła tego co uważała za konieczne:)*

• Autor: mariola77712 Dodany: 21.12.2013, 23:39

poczekała ? powiedz , że tak :) 5

• Autor: Barwna Dodany: 21.12.2013, 23:36