Ku wolności błysku
wierzę że płomień niezgaszony lodem
przepali łańcuchy skażone grzechem
obróci w popioły wspomienie piekieł
i zamknie ich brame aniołom na wieki
wierzę że woda tchnie życie w świat duszy
zatopi umysł opętany buntem
sercu da siłę pokonać bariery
a ksieżyc słońce schroni przed zaćmieniem
skrzydła w wiatr biją
promienie z piórami tańczą na niebie
w aurze ksiezycowej malowanej wschodem
wychodzącego zza horyzontu pragnień słońca
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Wiara czyni cuda. Ale cud wolności już był. Pokonało go niewolnictwo
- Autor: poeta1970 Dodany: 19.01.2014, 10:41
miód na serce :) 5
- Autor: ivonna Dodany: 19.01.2014, 01:06
Ciekawie i pięknie napisany ::))
- Autor: rafsp69 Dodany: 19.01.2014, 00:53
wiara czyni cuda :)
- Autor: piotrex00 Dodany: 19.01.2014, 00:50