Ku wolności błysku

wierzę że płomień niezgaszony lodem
przepali łańcuchy skażone grzechem
obróci w popioły wspomienie piekieł
i zamknie ich brame aniołom na wieki

wierzę że woda tchnie życie w świat duszy
zatopi umysł opętany buntem
sercu da siłę pokonać bariery
a ksieżyc słońce schroni przed zaćmieniem

skrzydła w wiatr biją
promienie z piórami tańczą na niebie
w aurze ksiezycowej malowanej wschodem
wychodzącego zza horyzontu pragnień słońca

Autor: moonraavi Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Wiara czyni cuda. Ale cud wolności już był. Pokonało go niewolnictwo

miód na serce :) 5

  • Autor: ivonna Zgłoś Dodany: 19.01.2014, 01:06

Ciekawie i pięknie napisany ::))

  • Autor: rafsp69 Zgłoś Dodany: 19.01.2014, 00:53

wiara czyni cuda :)