+ Nie potrafię żyć +

Jestem zimna i pogrążona
W bezwładzie pustych myśli
Strach paraliżuje
Coraz bardziej
Przeszywając kości
Strach narasta
Zamienia mój wzrok w pustkę
Ciemne pomieszczenie zamieszkałe
Przez cienie mego strachu
Jestem zimna i pogrążona
W bezwładzie pustych myśli

+ lamia +

Autor: lamia Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Dobry opis/5

  • Autor: feniks62 Zgłoś Dodany: 27.01.2014, 11:05

smutne ;);)

Otwórz się na dobrą myśl... 'D