Niezwyczajny poranek

Poranek muślinem
rozkładał swoje dłonie
chwytał nić słońca
złocił serca pokoje
zapalał światło miłości
znaczył sobą każdą
najmniejszą szczelinę
pisał uczucia słowa
ciepłym oddechem oplatał
każdą wiązkę smutku
rozpraszał
tak kochał
serca jej kryształ
całował usta
kwiatami szczęścia
obdarowywał skarbami
uczucia

Książka

Autor: tancerka78 Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


::))) 5

  • Autor: Ważka Zgłoś Dodany: 11.03.2014, 15:40

:)

Naprawdę niezwyczajny.:))

  • Autor: mondo1 Zgłoś Dodany: 10.03.2014, 21:52

Pięknie malujesz słowem w tym wierszu ;-)

,, ... Słoneczko, piękne oko, dnia oko pięknego... ,, świeci nad Czerniewicami, a mnie jest smutno, choć troszeczkę mniej po przeczytaniu Twego wiersza :)))

Sorry miało być :)

:0

Piękna książka ;) u mnie takie słońce świeci a ja chory :((

Jakby zza firanki słonko wyjrzało-pięknie! ;))

Rafa no jasne przyjacielu ;);)

Zamawiam jeden egzemplarz. Mogę ???

  • Autor: rafsp69 Zgłoś Dodany: 10.03.2014, 10:57

prawda zachwycająca.;))

piekna książka:)5
u mnie tez pięknie słoneczko swieci:))

  • Autor: literka Zgłoś Dodany: 10.03.2014, 10:52