Odeszłaś...

Czas wciąż przemija strof pośpiechem,
wyrazów bólem i tęsknotą,
miłością, która tylko grzechem,
choć miała być krainą złotą.
Już nie dogonię dni minionych,
w wyścigu życia nie ma mety,
gdzie szczęście... łez nazbyt wiele słonych,
nadziei braknie też, niestety.

Pójdę donikąd - w zapomnienie
w pożółkłych zdjęciach czas rozproszę
szczęśliwy - niech zostanie cieniem
miłości wartej marne grosze.
Po cóż mam kochać nadaremnie,
tęsknoty bólem serce trwożyć
i iść przez życie, które ciemne
wciąż tylko smutku chwile mnoży?

Już zapomniałem barwy wiosny,
już nie pamiętam barwy kwiatów,
gorycz w napoju jest miłosnym,
kiedy zabraknie aromatu
słów miłych i dotyku dłoni
i gdy odpłynie w mrok przeszłości
szczęście, którego nie dogonię
najszczerszym wierszem o miłości.

18.03.2014

Autor: Jan z Czerniewic Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Wzrusza.

  • Autor: Veroine Zgłoś Dodany: 19.03.2014, 12:54

Już to zrobiłem, Piotrek, ale to samotna, nieodwzajemniona miłość :((

możesz się dowiedzieć... warto otworzyć się na miłość .. nic nie będzie takie same... nie znacz, że gorsze... pozdrawiam:)

  • Autor: Pupilla Zgłoś Dodany: 19.03.2014, 09:46

No weź się w końcu zakochaj bo i mi się robi smutno Janku !

Dotyka żalem, łez tęsknoty.

  • Autor: mondo1 Zgłoś Dodany: 19.03.2014, 09:34

a wez se zakochaj się znów!

  • Autor: laamba Zgłoś Dodany: 19.03.2014, 09:17

:)

Co to miłość
Jaki jest jej sens...

Nigdy nie mów nigdy Janku! :))